بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی و چلاته کنندگی عصاره دارچین

مقدمه: ادویه ها علاوه بر کاربرد طعم دهندگی یکی از منابع مهم تولید آنتی اکسیدان های طبیعی می باشند. بنابراین با توجه به اثرات سوء آنتی اکسیدان های سنتزی بهتر است آنتی اکسیدان های طبیعی را جایگزین آنتی اکسیدان های سنتزی نمود. از بین ادویه ها دارچین گیاه محبوبی است که در این پژوهش خاصیت آنتی اکسیدانی و چلاته کنندگی آن مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: عصاره دارچین به روش حلال سرد و با استفاده از دو حلال استون و متانول به­طور جداگانه استخراج گردید. پس از تعیین راندمان استخراج عصاره ها و میزان کل ترکیبات فنولیک موجود در آنها طبق روش فولین سیو کالتیو، اثر این عصاره ها با غلظت های متفاوت 02/0، 04/0، 06/0، 08/0 و 1/0 درصد در به تأخیر انداختن فساد اکسیداتیو تالو از طریق اندازه گیری اندیس پراکسید و زمان مقاومت به اکسیداسیون نمونه ها تعیین گردید و با اثر آنتی اکسیدان سنتزی tbhq مقایسه شد. سپس اثر بهترین غلظت این عصاره ها از نظر داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی، در چلاته کردن فلز مس در تالو از طریق دو آزمون فوق مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: راندمان استخراج عصاره متانولی به روش حلال سرد بالاتر از عصاره استونی بدست آمد، درحالی­که میزان ترکیبات فنولیک عصاره استونی بیشتر بود. با افزایش غلظت عصاره ها اثر آنتی اکسیدانی آن ها در تالو بیشتر شد و عصاره استونی دارچین با غلظت 1/0% دارای بیشترین اثر آنتی کسیدانی بعد از آنتی کسیدان سنتزی tbhq با غلظت 01/0% بود. اثر بهترین غلظت این عصاره ها از نظر داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی (غلظت 1/0%)، در چلاته کردن فلز مس در تالو نشان داد که عصاره های دارچین توانایی چلاته کنندگی فلز مس را داشتند و در این خصوص عصاره استونی مؤثرتر بود. نتیجه گیری: عصاره دارچین علاوه بر خاصیت آنتی اکسیدانی، دارای خاصیت چلاته کنندگی بر فلز مس است و می تواند به عنوان منبعی از آنتی اکسیدان ها و چلاته کننده های طبیعی مورد استفاده قرار گیرد.